Azrail’in Tıngırtısı İçmek hâlen suç değil, ama saat ondan sonra içki satmak suç. Sarhoş olmak da hâlen suç değil; ama saat ondan sonrasını hatırlamıyorum. Yüksel Caddesinin köşesindeki büfeden, son meteliğim ve acındırıcı pazarlığımla alıyorum biramı. Öncesinde kaç şişe devirdim bilmiyorum. İnsanlara aldırış etmeden, pıst sesiyle açıyorum. Bir çeşit uyarı gibi. Devamı…
Emrah Polat’ın Yüzler romanı hakkında uzun zamandır birkaç satır yazmak istiyordum. Bir türlü fırsatım olmamıştı. Şimdilerde fırsatını bulunca yazmak ve paylaşmak istedim. Keyifli okumalar dilerim. Emrah Polat’ın Yüzler Romanı: Benliğin ve Ötekinin Acı Dolu Bir Ameliyatı “Küçük saadetler, bir türlü doymayan arzular, şehrin evleri, pencereleri, masaları. Yanıp sönen cigaralar. Devamı…
Trans birey olmak… Hiç düşündünüz mü? Hele de bizim gibi üstü örtük kapalı ve baskıcı bir toplumda. Kimlik krizi, kimlik keşfi ve en nihayetinde başarılı kimlik statüsüne ulaşmanın bir çeşit sembolü. Yazar Başak Uzunömeroğlu, cesur bir ilk roman adımı atarak Öteki isimli romanında Efsun’dan Onur’a geçişiyle trans bir erkeğin hikayesini Devamı…
Etrafı asfalt yollarla ve trafiğe saplanmış arabalarla çevrilmiş, Ankara’nın en yitik sembolüdür Hitit Güneşi Kursu. Binlerce yıl öncesinden mistik ve mitolojik anlamları günümüze yansıtma görevinin yanı sıra, Ankara’nın yakın tarihine ait politik çekişmelerinin de sembolü olmak zorunda kalmıştır. Şimdiler de ise sessiz ve sakin bir şekilde yerini korumaya devam ediyor. Devamı…
Hepimizi derinden etkileyen bir filmdir 12 Öfkeli Adam filmi. 1957 yılında yapılmış, birçok yargıç, savcı, avukat ve hukuk insanının kalıp ve ön yargılarını sergileyen bir şaheser. Filmi izledikten sonra çoğumuzun tepkisi hep aynıydı. “Adamlara bak be, ne film yapmışlar” ya da “Abi bu film hukuk fakültelerinde ders olarak okutulmalıdır!” Filmin Devamı…
Ulucanlar Cezaevi: Kimliğini yitirmiş bir tabut… Başkentin en dertli sembollerinden birisidir Ulucanlar Cezaevi. Dökük badanalarında barındığı hüzün yumakları, hâlen çığlık çığlık yankılanır kulaklarda. Kaç ‘ulu’ cana mezar, kaç fidana tabut olmuştur tarih sahnesinde. Şimdilerde ise müze olarak devam ettiriyor yaşanmışlık nöbetini. Ulucanlar; tüm anılarıyla yaşamaya devam ediyor… Tarlalardan Taş Devamı…
Affetme bizi yavru köpek! Affetme ki körelmiş vicdanımız rehavete kapılmasın. Affetme ki insanlık senden biraz ders alsın. Affetme ki bataklığa saplanmış duygularımız tutunacak bir dal arayışına girsin. Affetme ki kesilen her bir patinde insanlıktan çıktığımızı bir kez daha görelim. Affetme ki yozlaşmış zihniyetlerin esiri olduğumuzu bir kez görelim. Affetme ki Devamı…
Öyle aklıma geldi. Yerli polisiye romanlarında bazen aşırıya kaçan mantık hataları ve özensizlikler olabiliyor. Tabi ki bu durum tamamen ülkemiz emniyet ve adliye yapılanmasını bilmemekten kaynaklı. Yolculuk halindeki can sıkıntısından dolayı aklıma gelen bazı anektodları sıralamak istedim. Çok fazla beklentiniz olmasın. Adı üzerinde, öyle minik tavsiyeler işte. Öncelikle bilmenizi isterim Devamı…
“İnsanlar doğar, ölür ve sonra büyür.” Belediyeye yaptığım milyonlarca iş başvurusunun ardından, güvenlik görevlisi olarak bir mezarlığa atandığımı öğrendiğimde, minyatür filozof Alper Kamu’nun bu cümlesi geldi aklıma. “İnsanlar doğar, ölür ve sonra büyür.” Yeni işimi küçümsememek adına güzel bir fukara tesellisiydi benim için. Büyükleri koruyacaktım artık. Kutsal görevimi devralmak için, Devamı…
